Afgelopen dinsdag ontving de belangenvereniging TU Noord per e-mail en een dag later per post een uitnodiging van de gemeente Delft om mee te denken over de Stadsvisie 2030. Ik voel me gevleid om 'vanwege mijn professionele kennis en ervaring' mee te mogen praten over de toekomst van Delft. Maar als je de uitnodiging goed leest, roept het vraagtekens op. De bijeenkomst wordt gehouden op dinsdagmiddag van 14.00 uur tot 16.00 uur. Hoe kan je nu vele mensen uit Delft uitnodigen op een dinsdagmiddag? De meeste mensen in Delft hebben een baan, volgen college of moeten rond die tijd de kinderen opvangen. Gaan al die mensen vrij nemen of oppas regelen? Op de genodigden lijst staan ook veel raadsleden, die hebben ook een baan. Het zal wel naïviteit zijn van de organisatie denk ik dan. Maar als je ziet dat de eerste bijeenkomst al volgende week dinsdag gepland is, dan weet ik het zeker.
Ze willen de burgers van Delft er helemaal niet bij hebben.
EvH
woensdag 26 november 2008
maandag 24 november 2008
Dubbel ruimtegebruik
Is het u ook opgevallen dat zowel de PVDA, GroenLinks en STIP iedere keer weer in koor roepen dat we moeten streven naar dubbel en meervoudig ruimtegebruik?
De coalitiepartijen hebben in het commissiedebat over de zogenaamde ‘houtskoolschets’ – een nota die de globale ruimtelijke structuur van Delft nu en in de toekomst beschrijft – gepleit voor meer verdichting, meer dubbel ruimtegebruik en meer hoogbouw in Delft.
De coalitiepartijen sluiten met deze aanbevelingen naadloos aan op structuurvisie randstad 2040 van minister Cramer. Deze meent dat er voor 2040 maar liefst 500.000 (!) woningen in de randstad bijgebouwd moeten worden, wat volgens de minister alleen kan door verdichting en hoogbouw.
Ook Delft kan niet achter blijven. Het college met in haar kielzog de projectontwikkelaars hebben ingezet op vele extra woningen in de gemeente Delft.
Echter Delft is praktisch dichtgebouwd tot de gemeentegrenzen en heeft relatief weinig openbaar groen binnen zijn stadsgrenzen (de Delftse woning beschikt over minder dan 40 vierkante meter groen, veel lager dan het gemiddelde voor steden. Op Haarlem na scoort Delft het slechtst op de ranglijst van de tien grote gemeenten in de Randstad). Om niet alle resterende openbare groen op te offeren, heeft men ‘dubbel ruimtegebruik’ bedacht om meerdere functies op dezelfde oppervlakte te combineren.
Men laat zich laten inspireren door de Jardin Atlantique in Parijs, waarbij boven de perrons van Gare Montparnasse een park aangelegd is of dichterbij: Het Zuidpoortgebied. De appartementen die boven de woningen aan de Nieuwelaan zijn gebouwd: een voorbeeld van zeer intensief ruimtegebruik.
Met de groene daktuin slaat GroenLinks twee vliegen in een klap: Er kunnen veel meer woningen bijgebouwd worden en het toch een groen accent geven. Alle negatieve aspecten van verdichting, zoals toenemende luchtvervuiling, geluidsoverlast, parkeerproblemen, verstopping van onze wegen en horizonvervuiling worden genegeerd. De kwaliteit en de leefbaarheid van de woonomgeving is bij dit college ondergeschikt gemaakt aan de groeidoelstellingen. De Delftse inwoner laat zich echter niet zo gemakkelijk om de tuin leiden, die zal bij de volgende verkiezingen met zijn stem laten weten hoe hij over deze collegepartijen denkt.
C.L.
zondag 23 november 2008
Stiekem Delft
uit de krant op zondag 23-11-2008:
DELFT - De Stadskrant Delft van 16 november bevatte een overzicht van de recent verworpen en aangenomen moties van de Gemeenteraad. De verworpen moties geven een verhelderende blik op de mate waarin er in Delft sprake is van 'openbaarheid van bestuur', al is de informatie in de krant vaak net iets te kort en te vaag om te kunnen oordelen over de gevolgen van de afgekeurde moties. Een verworpen motie waarvan de inhoud wèl duidelijk is - zeker voor burgers die daar in het verleden mee te maken hebben gehad - is die over 'Gericht informeren bij grote bouwplannen', ingediend door D66. Deze motie zou niet alleen moeten gaan over grote bouwplannen, maar over alle bouwplannen. Waar het bij deze motie om gaat, is dat huiseigenaren door de Gemeente Delft schriftelijk moeten worden geïnformeerd indien er aanvragen zijn voor sloop- en bouwvergunningen die van ingrijpende betekenis zijn voor de waarde van hun huis, voor hun uitzicht en voor hun woonomgeving. Nogal logisch, zou je denken. Maar de Gemeenteraad van Delft heeft dit toch alleszins fatsoenlijke voorstel nu al voor de zoveelste keer verworpen. En zo kunt u zo maar een twintig meter hoge, raamloze betonnen bunker, modieus geheten een 'goederenhotel', van de firma Shurgard voor uw deur krijgen, zoals nu gebeurt aan de Kalfjeslaan. Of uw buurman kan een vergunning krijgen om bij de verbouwing van zijn huis uw halve dak te slopen. En mocht u bij dit laatste denken: 'Nou ja zeg, zoiets kàn toch niet?', dan wil ik u graag uit de droom helpen, want mij overkwam dat. Je begint daar niets tegen, want als u protesteert, laat de Gemeente een batterij advocaten opdraven die allerlei wetsregeltjes in de trant van 'artikel zoveel, lid zoveel' weten op te duiken. De Gemeente zelf zal u laten weten: ‘Het stond toch in de Stadskrant, dan had u maar moeten protesteren.’ De slapende ambtenaren bij Bouw- en Woningtoezicht worden alleen wakker als aangevraagde vergunningen hun eigen woning betreffen. Met het oog op toekomstige Gemeenteraadsverkiezingen is het niet onbelangrijk te onthouden welke partijen tegen deze, voor de inwoners van Delft zo belangrijke motie stemden: dat waren STIP (2 zetels), PvdA (!) (11), CU/SGP (1), Lid Van der Werf (1), VVD (4) en GroenLinks (4). Vóór stemden, naast D66 (1), Stadsbelangen (2), CDA (5), Onafhankelijk Delft (2), SP (3) en Leefbaar Delft (1). Veel gemeenten zijn er inmiddels van doordrongen dat het bestuur de rechten van burgers dient te respecteren. Een voorbeeld is Leiden, waar al zeker vijftien jaar bij aanvragen voor sloop- en bouwvergunningen de omwonenden een brief in de bus krijgen die hen op de hoogte stelt van die aanvragen. Eveneens verhelderend voor de graad van bestuurlijke openheid is de verworpen motie van D66 om de zittingen van de Gemeenteraad live, via internet, uit te zenden. In tal van gemeenten zijn Gemeenteraadsvergaderingen inmiddels te volgen via internet. Maar de meerderheid van de Delftse Gemeenteraadsleden wil dat niet, want stel je voor dat Jan en alleman zo maar kunnen meekijken wat er achter de schermen wordt aangerommeld. Hier gebeurt nu eenmaal alles stiekem en het is duidelijk dat niet alleen B en W, maar juist ook de door u en mij gekozen Gemeenteraadsleden dat graag zo houden. Treurig.
I. Groeneweg, Delft
DELFT - De Stadskrant Delft van 16 november bevatte een overzicht van de recent verworpen en aangenomen moties van de Gemeenteraad. De verworpen moties geven een verhelderende blik op de mate waarin er in Delft sprake is van 'openbaarheid van bestuur', al is de informatie in de krant vaak net iets te kort en te vaag om te kunnen oordelen over de gevolgen van de afgekeurde moties. Een verworpen motie waarvan de inhoud wèl duidelijk is - zeker voor burgers die daar in het verleden mee te maken hebben gehad - is die over 'Gericht informeren bij grote bouwplannen', ingediend door D66. Deze motie zou niet alleen moeten gaan over grote bouwplannen, maar over alle bouwplannen. Waar het bij deze motie om gaat, is dat huiseigenaren door de Gemeente Delft schriftelijk moeten worden geïnformeerd indien er aanvragen zijn voor sloop- en bouwvergunningen die van ingrijpende betekenis zijn voor de waarde van hun huis, voor hun uitzicht en voor hun woonomgeving. Nogal logisch, zou je denken. Maar de Gemeenteraad van Delft heeft dit toch alleszins fatsoenlijke voorstel nu al voor de zoveelste keer verworpen. En zo kunt u zo maar een twintig meter hoge, raamloze betonnen bunker, modieus geheten een 'goederenhotel', van de firma Shurgard voor uw deur krijgen, zoals nu gebeurt aan de Kalfjeslaan. Of uw buurman kan een vergunning krijgen om bij de verbouwing van zijn huis uw halve dak te slopen. En mocht u bij dit laatste denken: 'Nou ja zeg, zoiets kàn toch niet?', dan wil ik u graag uit de droom helpen, want mij overkwam dat. Je begint daar niets tegen, want als u protesteert, laat de Gemeente een batterij advocaten opdraven die allerlei wetsregeltjes in de trant van 'artikel zoveel, lid zoveel' weten op te duiken. De Gemeente zelf zal u laten weten: ‘Het stond toch in de Stadskrant, dan had u maar moeten protesteren.’ De slapende ambtenaren bij Bouw- en Woningtoezicht worden alleen wakker als aangevraagde vergunningen hun eigen woning betreffen. Met het oog op toekomstige Gemeenteraadsverkiezingen is het niet onbelangrijk te onthouden welke partijen tegen deze, voor de inwoners van Delft zo belangrijke motie stemden: dat waren STIP (2 zetels), PvdA (!) (11), CU/SGP (1), Lid Van der Werf (1), VVD (4) en GroenLinks (4). Vóór stemden, naast D66 (1), Stadsbelangen (2), CDA (5), Onafhankelijk Delft (2), SP (3) en Leefbaar Delft (1). Veel gemeenten zijn er inmiddels van doordrongen dat het bestuur de rechten van burgers dient te respecteren. Een voorbeeld is Leiden, waar al zeker vijftien jaar bij aanvragen voor sloop- en bouwvergunningen de omwonenden een brief in de bus krijgen die hen op de hoogte stelt van die aanvragen. Eveneens verhelderend voor de graad van bestuurlijke openheid is de verworpen motie van D66 om de zittingen van de Gemeenteraad live, via internet, uit te zenden. In tal van gemeenten zijn Gemeenteraadsvergaderingen inmiddels te volgen via internet. Maar de meerderheid van de Delftse Gemeenteraadsleden wil dat niet, want stel je voor dat Jan en alleman zo maar kunnen meekijken wat er achter de schermen wordt aangerommeld. Hier gebeurt nu eenmaal alles stiekem en het is duidelijk dat niet alleen B en W, maar juist ook de door u en mij gekozen Gemeenteraadsleden dat graag zo houden. Treurig.
I. Groeneweg, Delft
zaterdag 22 november 2008
TU Gebouw wacht op nieuwe bestemming
Donkere wolken pakken zich samen boven het voormalige Gebouw voor Scheikundige Propaedeuse van de TU Delft. Dat is het begin van een artikel in het AD over het gebouw aan De Vries van Heijstplantsoen.(foto AD)
vrijdag 21 november 2008
Uitleenfiets
De TU-Delft werkt in opdracht van Het Stadsgewest Haaglanden aan een fietsuitleensysteem dat toepasbaar is in de grote steden van de regio Haaglanden. Sterke punt: de fietsen zijn overal in de stad te stallen en te huren.
Het uitleensysteem voor fietsen is natuurlijk niets nieuws. In de jaren zestig is dit bedacht door de provo’s. Het idee was om gratis ‘witte fietsen’ beschikbaar te stellen om zo de luchtverontreiniging in de binnenstad terug te dringen.
Fietsuitleensystemen zijn er inmiddels te kust en te keur, met steden als Barcelona, Lyon, Parijs en Berlijn als koplopers. De gebruikte systemen hebben als gemeenschappelijk kenmerk dat de fietsen op een bepaald punt moeten worden opgepikt, en weer afgeleverd. Het BIMI-project - uitgevoerd door Bachelor-studenten van Industrieel Ontwerpen, Elektrotechniek, Technische Bestuurskunde en Technische Natuurkunde - ontwikkelde een systeem waarbij de fiets overal kan worden achterlaten.
Iedere BIMI-is daartoe voorzien van geïntegreerde elektronica faciliteiten voor met name: betaling, plaatsbepaling, datacommunicatie, energieopwekking en energieopslag. Op een centrale computer wordt doorlopend bijgehouden waar iedere BIMI zich bevindt. Het is nog niet bekend of Haaglanden daadwerkelijk met het project aan de slag gaat.
woensdag 19 november 2008
Parkeren Jaffalaan
Uit Delta
Mijn bescheiden salaris (ik zit al 2000 dagen in dezelfde schaal!) is nauwelijks toereikend om het scherp verhoogde parkeertarief te betalen dat sinds kort in de TU-wijk van kracht is. Zestig euro voor een dagkaart is toch wel fors aan de prijs. En dat geld komt niet eens ten goede aan onze mooie universiteit, maar vervalt aan de overheid die daarmee haar dienstkloppers bekostigt die deze dagkaarten uitreiken. Ik financier dus godverdomme mijn eigen bekeuring!
Op de dag dat ik die bekeuring kreeg, stonden er twee stukken plus een cartoon in Delta over het nijpende parkeerprobleem in de TU-wijk. Door de aanleg van het Mekelpark en de nieuwbouw aan de westzijde van de campus zijn veel parkeerplaatsen verdwenen. En aangezien het openbaar vervoer eerder slechter is geworden dan beter, zijn mijn opties beperkt. Ik ga niet fietsen! Zolang het transportmiddel van de 21ste eeuw – de elektrische tram, die in 1881 voor het eerst reed in Lichterfelde, in de buurt van Berlijn (Wikipedia) – nog niet over de Mekelweg rijdt, zijn veel mensen aangewezen op de auto (in 1862 bouwde Etienne Lenoir de eerste auto met verbrandingsmotor – Wikipedia).
Mijn auto met verbrandingsmotor stond, samen met nog een twintigtal andere auto’s, half op de stoep geparkeerd. Dat mag natuurlijk niet, maar we hebben weinig keus. Tenzij je behoort tot de elite die al op de faculteit aanwezig is voordat de zon opkomt – de bewaking, de kantine en andere onmisbare mensen – is er geen fatsoenlijke parkeerplek meer te vinden. Als ik tussen TBM en EWI legaal kon parkeren, zou ik mijn auto heus niet half op de stoep zetten. Maar het is vol, vol, vol. Dat er in het plan voor het Mekelpark geen aandacht is voor de parkeerproblematiek is net zo stuitend als het ontbreken van bankjes om op te zitten (maar daarover een vorige keer meer). Gelukkig komen er in de gebouwen die tussen de Leeghwaterstraat en de Rotterdamseweg verrijzen alleen mensen te werken die op de step naar hun werk komen. Pfffrrwhoaaahh! Yeah, right!
Parkeerbonnen schrijven in de TU-wijk is bijna net zo spannend als vissen in een aquarium. Op de voet gevolgd door het bekeuren van studenten zonder achterlicht. Bij mijn weten (maar wie helpt mij uit de droom?) bestaat er een overeenkomst tussen de TU en de gemeente dat er in de TU-wijk niet bekeurd zal worden. Het is natuurlijk officieel wel de openbare weg, maar eigenlijk is het gewoon onze wijk. En in onze wijk maken wij de regels, toch? In de Verenigde Staten is dat heel gebruikelijk en veel universiteiten hebben hun eigen campus police. Dat kunnen natuurlijk net zulke klootzakken zijn als de openbare dienstkloppers, maar in elk geval zijn het dan onze klootzakken.
Ik laat mijn bekeuring in elk geval voorkomen, want 60 euro is met mijn salaris meer dan een corrigerende tik op de vingers. Het heeft mij genoopt tot de aanschaf van de ‘Superwijngids’ van Nicolaas Klei (15 euro) om daarin een drinkbare wijn te vinden die een euro goedkoper is dan wat ik tot nu toe dronk. En dat moet ik dan een week volhouden!
Dap Hartmann is astronoom. Hij is werkzaam als docent bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.
Mijn bescheiden salaris (ik zit al 2000 dagen in dezelfde schaal!) is nauwelijks toereikend om het scherp verhoogde parkeertarief te betalen dat sinds kort in de TU-wijk van kracht is. Zestig euro voor een dagkaart is toch wel fors aan de prijs. En dat geld komt niet eens ten goede aan onze mooie universiteit, maar vervalt aan de overheid die daarmee haar dienstkloppers bekostigt die deze dagkaarten uitreiken. Ik financier dus godverdomme mijn eigen bekeuring!
Op de dag dat ik die bekeuring kreeg, stonden er twee stukken plus een cartoon in Delta over het nijpende parkeerprobleem in de TU-wijk. Door de aanleg van het Mekelpark en de nieuwbouw aan de westzijde van de campus zijn veel parkeerplaatsen verdwenen. En aangezien het openbaar vervoer eerder slechter is geworden dan beter, zijn mijn opties beperkt. Ik ga niet fietsen! Zolang het transportmiddel van de 21ste eeuw – de elektrische tram, die in 1881 voor het eerst reed in Lichterfelde, in de buurt van Berlijn (Wikipedia) – nog niet over de Mekelweg rijdt, zijn veel mensen aangewezen op de auto (in 1862 bouwde Etienne Lenoir de eerste auto met verbrandingsmotor – Wikipedia).
Mijn auto met verbrandingsmotor stond, samen met nog een twintigtal andere auto’s, half op de stoep geparkeerd. Dat mag natuurlijk niet, maar we hebben weinig keus. Tenzij je behoort tot de elite die al op de faculteit aanwezig is voordat de zon opkomt – de bewaking, de kantine en andere onmisbare mensen – is er geen fatsoenlijke parkeerplek meer te vinden. Als ik tussen TBM en EWI legaal kon parkeren, zou ik mijn auto heus niet half op de stoep zetten. Maar het is vol, vol, vol. Dat er in het plan voor het Mekelpark geen aandacht is voor de parkeerproblematiek is net zo stuitend als het ontbreken van bankjes om op te zitten (maar daarover een vorige keer meer). Gelukkig komen er in de gebouwen die tussen de Leeghwaterstraat en de Rotterdamseweg verrijzen alleen mensen te werken die op de step naar hun werk komen. Pfffrrwhoaaahh! Yeah, right!
Parkeerbonnen schrijven in de TU-wijk is bijna net zo spannend als vissen in een aquarium. Op de voet gevolgd door het bekeuren van studenten zonder achterlicht. Bij mijn weten (maar wie helpt mij uit de droom?) bestaat er een overeenkomst tussen de TU en de gemeente dat er in de TU-wijk niet bekeurd zal worden. Het is natuurlijk officieel wel de openbare weg, maar eigenlijk is het gewoon onze wijk. En in onze wijk maken wij de regels, toch? In de Verenigde Staten is dat heel gebruikelijk en veel universiteiten hebben hun eigen campus police. Dat kunnen natuurlijk net zulke klootzakken zijn als de openbare dienstkloppers, maar in elk geval zijn het dan onze klootzakken.
Ik laat mijn bekeuring in elk geval voorkomen, want 60 euro is met mijn salaris meer dan een corrigerende tik op de vingers. Het heeft mij genoopt tot de aanschaf van de ‘Superwijngids’ van Nicolaas Klei (15 euro) om daarin een drinkbare wijn te vinden die een euro goedkoper is dan wat ik tot nu toe dronk. En dat moet ik dan een week volhouden!
Dap Hartmann is astronoom. Hij is werkzaam als docent bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.
donderdag 13 november 2008
Parkeerprobleem Wippolder
Gemeente wil einde illegaal parkeren kunnen wij lezen in het AD. Er moeten 250 parkeerplaatsen bijkomen om het parkeerprobleem aan te pakken. De oude buurt kan niet in de parkeerbehoefte van nu voorzien stelt de gemeente.
zondag 9 november 2008
Bomenkap en aanleg tramlijn
Deze week heeft een delegatie van de belangenvereniging TU Noord een gesprek gehad met de gemeente over de bomenkap op de M. de Ruyterweg. De belangenvereniging had een zienswijze op de voorgenomen bomenkap ingediend. De projectleider van de aanleg van tram 19 heeft de tijd genomen om toe te lichten waarom bomen moeten verdwijnen en waarom al zo snel.
De aanleg van de tramlijn in TU-Noord kost enkele jaren omdat ter voorbereiding veel ondergrondse leidingen en de riolering verlegd moeten worden. Een enkele boom wordt verplaatst om deze te kunnen behouden. Ter vervanging van de 43 gekapte bomen worden na de aanleg 46 bomen teruggeplaatst. Wij hopen dat de gemeente in de officiële reactie op onze zienswijze toezegt om, indien mogelijk, bomen te verplanten (vanuit de spoorzone) of anders grote bomen te herplaatsen.
Het gesprek was verhelderend en is gedurende de voorbereiding en aanleg van de tram en renovatie van de Sebastiaansbrug voor herhaling vatbaar.
evh
Stadswoning la breccia
Zie hier het ontluisterende ontwerp voor 15 stadswoningen welke zullen worden gerealiseerd boven de koepoortgarage. Smaken verschillen, maar ik kan het niet mooi vinden. Het is een fantasieloze bakstenen blokkendoos die associaties oproept met de Ypenburgse woningbouw. Al moet ik zeggen dat de uitspringende ramen wel een leuk detail zijn. De 'architectuur' wordt ons vooral opgedrongen en kostenoverwegingen spelen daarin een doorslaggevende rol. Voor de sluitende exploitatie van het project moet het weer 4 hoog en kunnen er geen schuine daken af. De hoek van het woningblok wordt daardoor erg massaal. Gezien de schaarste op de woningmarkt maakt het blijkbaar niet uit wat er gebouwd wordt, het verkoopt toch wel. Het woningblok wordt plompverloren tussen de bestaande historische bebouwing gezet en steekt daar sterk bij af. Het zou goed zijn als de gemeente eens randvoorwaarden ging stellen wat er in Delft door projectontwikkelaars gebouwd wordt. Het benauwende zuidpoortgebied als voorbeeld hoe het niet moet. De historische stad heeft een grote aantrekkingskracht voor bewoners, studenten en toeristen. Laten we deze beeldkwaliteit koesteren.
C.L.
dinsdag 4 november 2008
Delft innovatiestad: Waar blijft de waterstofbus?
Ze rijden al in Amsterdam, Berlijn en Parijs, en sinds kort als experiment ook in de gemeente Leiden. Waarom heeft de innovatieve stad Delft dan nog geen waterstofbus? De voordelen voor het milieu zijn groot: nul-emissie en geruisloos.
C.L.
Abonneren op:
Posts (Atom)