donderdag 25 juni 2009

Gebouwen reageren niet op park

Het Mekelpark heeft niks met natuur te maken, vindt Jacques Schievink. Hij reageert hiermee op uitspraken van architect Francine Houben in Delta 20.

Vanaf de kennisneming van het ontwerp voor het Mekelpark vond ik het geen briljant stukje werk. Als er al een serieuze poging zou zijn gedaan om functionele, recreatieve en natuurlijke kanten van zo'n inrichtingsplan te laten samengaan, dan was dat mij in elk geval ontgaan.
In Delta 20 geeft Francine Houben behalve wat architectenjargon ook enkele reflecties op de natuur in het Mekelpark ten beste, die lichtjes tegenstrijdig met elkaar zijn. Ik geef hieronder drie van die citaten, met mijn commentaar.
“(…) ik had graag meer bomen behouden, maar er zat iepziekte in.” Er zijn inderdaad veel iepen gekapt, de helft van het totale aantal, 160 stuks, de meeste overigens voor de toekomstige tramlijn. De iepen zijn allemaal redelijk tot goed. Niet één met de vervelende iepenspintkever die voor de “Dutch elm disease” zorgt. Die andere 160 bomen (elzen, essen, platanen, populieren, kersen, wilgen en een kastanje) die gekapt zijn zullen toch ook niet de iepziekte hebben gehad? De natuur blijft verbazen.
Trouwens, wie de nieuwe situatie bekijkt bij Natuurkunde waar nog een rijtje forse oude bomen is blijven staan, ziet wat behoud van een veel groter deel van het oude bomenbestand voor het park had kunnen betekenen.
“Vroeger was het echt niks hoor: bomen blokkeerden het zicht op gebouwen.” Die liefde voor de zichtlijnen en de afschuw van hinder bij bouwprojecten hebben Delft, waar weer een jonge generatie fanatiek stenenstapelende ingenieurs de burelen van de gemeente bezet, in een jaar of vier tijd zo'n tien procent van het bomenbestand (30 duizend) gekost. Of mevrouw Houben met deze frase haar spijt over al die gekapte bomen enige geloofwaardigheid geeft, waag ik te betwijfelen. Ik krijg verder de indruk dat ze die gebouwen voor het merendeel lelijk vindt, dus het respecteren van de oude bomen had goed kunnen uitpakken voor de 'beleving'. Niet voor de hoogte van de project- en dus ontwerpkosten, tsja, dat is ook weer waar.
“In de avond worden de fietspaden verlicht en het park zelf minder, vanwege de flora en fauna.”
Dit ontroert mij zeer. Dat je aan de ene kant het groen in het park met de soortenarme grasbedekking (op een voetbalveld kan ik meer biodiversiteit laten zien) met die agressieve verstening van randen en grote verharde oppervlakken zo verpletterend onnatuurlijk kunt ontwerpen, en aan de andere kant de verlichting op die snippers gras 's nachts uitdoet om al die dieren die daar toch niets te zoeken hebben, niet wilt storen. Het lijkt het Delftse gemeentebestuur wel. Die presteerde het om met een woeste kapwoede de fourageermogelijkheden voor vleermuizen en gierzwaluwen in de stad te decimeren, en aan de andere kant bij de hernieuwbouw van een supermarkt de inbouw van nesten voor die dieren verplicht voor te schrijven. Lief, hè?
Denkt mevrouw Houben nu echt dat door een park met zo uitzinnig veel verharding, met zulke scherpe, hoge stenen randen bovendien en door het volstrekt taboe verklaren (ik verzin dit niet) van heesters en ruigtes die dekking, voedselbronnen en nestgelegenheid hadden kunnen scheppen voor zangvogels, wezels, konijnen, bijen, zweefvliegen etcetera, (vrijende studenten zou je nog aan dit rijtje kunnen toevoegen), dat die fauna van dat licht last zal hebben? Helaas niet.
Houben hoopt - het Mekelpark is immers slechts het begin - dat de gebouwen gaan reageren op het park. Misschien kan de TU een bekend lid van het koninklijk huis hierbij een rol laten spelen. Die kan er voor zorgen dat de bomen iets terugzeggen als de gevels van de gebouwen eenmaal op de praatstoel gaan zitten.

Initiatiefgroep Natuurbeheer in Delft, Jacques Schievink

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Ach ja, mevrouw Houben. Jarengeleden werd Francien door RWS op het schild geheven, omdat ze een visie had op het snelweguitzicht, vanuit de auto wel te verstaan. Weg met al die schermen, uitzicht op polders en Hollandse wolkenluchten, prachtig gewoon, rijden wordt weer een genot, dat was het nieuwe credo. Dat geluidsschermen een functie hebben om honderduizenden mensen enigszins te vrijwaren van geluidsoverlast deed daar niets aan af. Waarschijnlijk omdat mevrouw Houben zelf al lang ergens aan de rand van de stad woont met vrij uitzicht over de polder, zonder enige hinder van autoverkeer. Van haar verheven plannen is nooit meer iets vernomen; gelukkig maar, denk ik dan.

Hans zei

dat valt wel mee met die gebrekkige biodiversiteit hoor: het schijnt dat achter een van de grasheuvels al een kolonie verwilderde teletubbies is ontdekt!