Green Deal Delft: goedkoop bouwen in het groen?

Delft is arm aan groen, vooral in het centrum en dat leidt bij bewoners en ondernemers tot de roep om meer groen. Maar hoewel een groene woonomgeving ook economisch voordelen oplevert en een stad in alle opzichten aantrekkelijker maakt, lijkt de gemeente Delft juist minder groen te willen. In ambtelijk proza heet dit “een herijking van de zelfbindende beleidskaders”. In de tijd dat het economisch beter ging had de gemeenteraad het besef dat er grenzen gesteld moesten worden aan hoogbouw, parkeeroverlast, verkeerslawaai en het volbouwen van groen. Inmiddels heeft de recessie geleid tot een sterke vermindering van de bouw van kantoren en woningen en drogen de gemeentelijke inkomsten hiervan op. Bouwend Nederland legt geen gouden eieren meer. Een deel van de bouwprojecten viel overigens in de categorie windeieren.
In een vertwijfelde poging om investeerders over de streep te trekken om toch in Delft te bouwen worden in hoog tempo mogelijke belemmeringen opgeruimd. Hoogbouw, met parkeeroverlast, in het groen en desnoods met verkeerslawaai en ongezonde lucht: het moet allemaal kunnen. Stel je voor dat we als samenleving ons zelf zouden verplichten het groen groen te houden of zelfs uit te breiden. Dat we geen hoogbouw willen direct naast laagbouw. En dat we geen parkeeroverlast toestaan. Onbetaalbaar. Afschaffen dus, die “zelfbinding”.

In de hele discussie in de raad zijn geen duidelijke voorbeelden, geen praktijkgevallen bekend geworden van bouwprojecten die niet door konden gaan vanwege gemeentelijk beleid. Het is een illusie te menen dat bouwers afhaken omdat de gemeente eisen stelt aan de kwaliteit van de omgeving. Het tegendeel is waar: een groene, gezonde en veilige omgeving leidt tot meerwaarde en uiteindelijk ook hogere baten voor de gemeentekas. In de voorgestelde aanpassing van het groenbeleid, wordt het groen in Delft vogelvrij verklaard voor bouwplannen. Een praktijkvoorbeeld kunnen we noemen: het deel van de Botanische Tuin dat verkocht is voor woningbouw. Op de kaart in het Ecologieplan staat dit stuk groen als Ecologische Hoofdstructuur. De Raad van State heeft verboden dat hier gebouwd wordt zonder het groenverlies te compenseren. Compensatie is nu nog verplicht volgens de Ecologienota. In het nieuwe bestemmingsplan TU Midden Noord ontbreekt dit groen, dus als straks de compensatieplicht is geschrapt kan alsnog gebouwd worden in het groen (er geldt op die plek dan geen bestemmingsplan en bouwaanvragen kunnen dan niet geweigerd worden).

Het is kwalijk dat de economische recessie nu wordt aangegrepen om een oude discussie te beslechten. Ook in economisch goede tijden waren er al geluiden in de politiek om het groen te offeren voor bouwambities. Het is te hopen dat de verantwoordelijke wethouder van Groenlinks, Stephan Brandligt, zijn groene rug recht houdt in de discussie zodat de goede planologische bescherming van het groen, waarvan nu nog sprake is, niet wordt ingeleverd voor snel gewin. De gouden eieren kunnen wel eens groen blijken – leve de bio-kip.
HdV