Met STIP op de helft

Er gaat niets boven één, toch? Jawel, met stip op één. Kan het nog beter? Op nul sta je nergens, maar dankzij STIP kan het toch beter, voor de helft. Met STIP op de helft. De Raad van State heeft de bouwplannen voor TU Noord naar de prullenbak verwezen met goede argumenten, maar STIP geeft hier op de website een merkwaardige, eigen uitleg aan. De rol van STIP en de eigen wethouder worden hierbij vergeten. Studentenpartij STIP, twee zetels in de raad, maakt deel uit van het stadsbestuur dat daarmee net aan een meerderheid in de raad komt, en levert milieuwethouder Lian Merkx. Omdat het studentenleven in Delft een vluchtig bestaan is van slechts enkele jaren, maken STIP-politici vaak maar een halve raadsperiode mee. Die helft is genoeg. Het collectieve geheugen van STIP is daarmee zwak ontwikkeld. De helft van het verhaal lijkt zo vergeten.

Belangrijk punt voor de bewoners in TU Noord is om de groene ruimte open te houden, niet vol te bouwen met (studenten)woningen. De overgrote meerderheid van de politieke partijen was het er – voor de raadsverkiezingen in 2006 - mee eens om de Botanische tuin niet te bebouwen. Alleen STIP liet eerlijk weten studentenflats te willen bouwen in de Botanische tuin. Ideale plek tussen centrum en TU en de gemiddelde techniekstudent heeft toch niets met groen, denkt men bij STIP. In de onderhandelingen voor het nieuwe college was het belangrijkste en bijna enige punt voor STIP extra veel studentenwoningen. Die hebben ze toegezegd gekregen, inclusief de nieuwbouw in de Botanische Tuin. Naast vele honderden eengezinswoningen en appartementen ook grote aantallen studentenwoningen. Meer dan 4000 nieuwe woningen erbij in de wijk. Daarmee verdwijnt zoveel groen en ontstaat zoveel verkeer dat sprake is van ‘aanzienlijke milieugevolgen’: de wet milieubeheer schrijft dan een milieueffectrapport (MER) voor.

De STIP-wethouder heeft de lichtste portefeuille, de helft van die van haar PvdA-collega Anne Koning. Wat gebrek aan daadkracht en ervaring betreft staat ze met stip op een binnen het college. Eén belangrijke ervaring is Lian MERkx nu in elk geval rijker geworden: ook voor studenten en studentenwoningen gelden de gewone regels van de wet. Om onder de mer-plicht uit te komen telde de milieuwethouder studentenwoningen maar half mee en stelde dat het voor 90% zeker was dat een MER niet nodig is. Maar een woning is een woning en een halve woning of woningequivalent bestaat niet volgens de wet. Dat hadden deskundigen haar al in april 2008 laten weten, maar ten overstaan van de voltallige raad heeft de wethouder hierover gelogen, pardon, onwaarheid gesproken. Een kind kon de onzin van deze redenering begrijpen, maar deze wethouder niet. Letterlijk zei ze: “Wij hebben mondeling advies ingewonnen bij de Commissie voor de m.e.r. Dat staat ook in de stukken; dat hebt u daarin kunnen lezen. Het is meermalen herhaald, ook vanuit het college. Ik heb de naam van degene die ik gesproken heb alleen niet voor mij op dit moment” Dat er helemaal geen advies van de Commissie voor de m.e.r. was heeft CDA-raadslid Aad van Tongeren ontdekt. En het is te danken aan Groenlinkser Wim Bot en zijn fractie en de voltallige oppositie dat er alsnog een onafhankelijk advies voor de raad kwam. Als enige partij had STIP geen enkele behoefte aan dit onafhankelijke advies. Men was zeker van het eigen gelijk. Een vernietigend onafhankelijk advies volgde. En nu dus nog deze uitspraak van de Raad van State: erger had niet gekund.

Het zou allemaal een lachwekkende klucht zijn als de feiten niet zo ernstig waren. De Raad van State stelde ter zitting vast dat men een list had bedacht met de woningequivalent en het oordeel was in alle opzichten vernietigend. Tot op de dag van de uitspraak heeft het college geweigerd een mer voor TU Noord uit te voeren. Pas nadat de volle betekenis van de uitspraak van de Raad van State duidelijk was geworden verscheen een persbericht van de gemeente met de mededeling dat alsnog een mer gemaakt gaat worden voor TU Noord. Wonderlijk genoeg stelt het bericht zelfs dat de gemeente tevreden is dat een deel van het plan – de bestaande situatie - is goedgekeurd. Geen woord over het verlies aan tijd, geld en vooral geloofwaardigheid. U heeft uw auto total loss gereden, u bent niet verzekerd, maar u bent blij. De autoradio doet het nog en ook de EHBO-koffer is nog te gebruiken. Liever een lege dop dan een half ei.

Over een paar maanden begint de rituele dans voor de volgende raadsverkiezingen weer. Ook STIP zal weer van de partij zijn en ongegeneerd zal men op hoge toon meer studentenwoningen eisen. Zo snel mogelijk. Dat de jarenlange vertraging door one-issue-partij STIP is veroorzaakt is men dan alweer vergeten. Met STIP op de helft. Voor het belang van de stad lijkt een halve zetel voor STIP mij meer dan genoeg; een studentenzetel-equivalent. Dat lijkt me verdedigbaar omdat studenten nu eenmaal minder politiek gewicht hebben en minder lang in de stad wonen. Er staat nergens in de wet dat het niet bestaat en een raadsbesluit dat het wel kan lijkt me in Delft zo genomen. Wie er belangstelling heeft voor een halve zetel? Ach, een halve zool is zo gevonden…