Donderdag 25 september moest de raad besluiten om wel of geen milieu-effectrapportage (mer) uit te voeren voor onze wijk. Als bewoners hebben wij eerder alles uit de kast gehaald om aan te tonen dat bij meer dan 4.000 woningen een mer verplicht is. En dat er in onze wijk meer dan 4.000 woningen wórden gebouwd, terwijl de leefbaarheid al jaren beneden alle peil is. In een mer moet ook naar andere oplossingen voor de verkeers- en bouwplannen worden gekeken.
Burgemeester en wethouders kwamen dit voorjaar tot het inzicht dat er inderdaad meer dan 4.000 woningen gebouwd worden en dat een mer dan nodig is. Een slimme ambtenaar heeft toen verzonnen om studentenwoningen maar half mee te tellen. Zo kwam men net onder de 4.000. In april heeft de raad geoordeeld dat deze truc toegestaan is en dat er geen mer komt. Omdat er toch twijfel over de rekentruc bestond, de hele oppositie was ook tegen, is een onafhankelijke second opinion gevraagd van een top-expert op mer-gebied. Die bleek in augustus vernietigend. Help; wat nu? Als bewoners hadden wij goede hoop dat de raad tot inkeer zou komen en alsnog een mer zou laten opstellen. Maar wij hadden de creativiteit van het College van B&W onderschat. B&W heeft laten weten dat er alsnog een mer komt… als dat nodig is. Maar zo’n voorstel aan de raad zou slecht kunnen vallen, ook bij bewoners. Waarschijnlijk hebben burgemeester en wethouders uitgebreid overlegd hoe dit aan te pakken. “We doen gewoon alsof we een mer gaan maken en zeggen niet dat we het niet doen.” “Kan dat dan?, dat hebben ze toch door?” “Nee hoor, niet als we een heel rookgordijn aanleggen!” De burgemeester schrikt wakker en bast “Een rookgordijn in de raad, ja hoor daar kan ik wel voor zorgen, haha!”.
Als naïeve burgers zaten wij donderdag 25 september op de publieke tribune in de raadszaal voor het mer-debat toen plotseling het brandalarm afging: iedereen met spoed naar buiten op bevel van de burgemeester. En ja hoor, we zagen beneden in de hal heel veel rook, alleen de geur klopte niet. Buiten bleek het gelukkig mee te vallen: alle rook was nep, het ging om een oefening. Wat een grap, we hadden het kunnen weten: in de politiek is niets wat het lijkt dat het is. Veel rook, maar geen vuur. Er volgde die avond een drie en een half uur durend debat over de mer-procedure, maar de uitkomst stond al vast. Er komt helemaal geen mer, tenzij de rechter Delft daartoe dwingt. Het negatieve mer-beoordelingsbesluit uit april blijft gewoon geldig, er wordt gewoon doorgebouwd in TU-Noord. Met heel veel rook werd wel de suggestie gewekt dat er nu echt met de bewoners gepraat gaat worden en dat een mer voorbereid wordt. Een half mer-besluit, zogezegd. Voor misschien volgend jaar als het echt nodig wordt. Het bestemmingsplan TU-Midden is nog even niet vastgesteld. Wij zijn benieuwd of dit plan toch niet binnenkort voor de zekerheid maar vastgesteld wordt. Al met al heeft Delft zo zeker vier jaar vertraging in de uitvoering van de plannen georganiseerd als volgend jaar alsnog een mer nodig blijkt: een argument dat ongetwijfeld nog tegen de bewoners gebruikt zal worden, bijvoorbeeld bij de Raad van State.
Zijn we dan niets opgeschoten? Jawel, we weten dat halve woningen net zo echt zijn als een halve mer. En we zijn weer wat wijzer over de Delftse politiek en hoe democratie (half) werkt. Informatie die nog nuttig van pas kan komen als volgend jaar de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen weer begint. Niet elke bewoner is een halve zool…
HdV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten